Forum klanu SacredBand

Arek

Życie legionisty
Życie rzymskiego legionisty było bardzo trudne i wymagało ogromnej siły psychicznej, jak i fizycznej. Ochotnicy, bądź poborowi często nie byli pewni, czy wrócą do domów po 16 latach służby (20 lat służby wprowadzono potem). Obowiązki jakie stawiano "orłom" oraz dyscyplina miały stworzyć z nich prawdziwych mężczyzn, którzy mieli wygrywać bitwy z przeważającym przeciwnikiem.

Pobór żołnierzy do armii odbywał się wśród mężczyzn pomiędzy siedemnastym, a dwudziestym rokiem życia na 16 lat stałej służby wojskowej (reforma Mariusza). Przeciętny legionista rzymski mierzył zaledwie około 162 cm, co było ogromnym minusem żołnierzy rzymskich.
Dla porównania można podać choćby Germanów lub Galów, którzy osiągali od 170 do 185 cm wzrostu. Tym samym Rzymianie ustępowali wzrostem, a wobec tego byli także słabsi i wolniejsi. Legioniści posiadali jednak zdecydowanie większe umiejętności. Potrafili działać w grupie, byli zdyscyplinowani, doskonale wyposażeni, no i oczywiście doskonale wyszkoleni i wytrzymali. Po twardym szkoleniu i codziennym drylu wojskowym, zdolni byli maszerować 37,5 km dziennie z obciążeniem na plecach sięgającym 36 kilogramów ! Jedno z ćwiczeń wprowadzonych przez Gajusza Mariusza (reformatora wojskowości) polegało na długodystansowym biegu z pełnym wyposażeniem.

Od samego początku wnoszone przez młodych ludzi nabyte wcześniej umiejętności zostawały właściwie wykorzystywane. Jeżeli ktoś przed poborem posiadał umiejętności kowala zostawał zbrojmistrzem, szewcy szyli obuwie dla żołnierzy, a Ci którzy specjalizowali się w obróbce drewna budowali maszyny oblężnicze. Jeżeli zaś nikt nie posiadał jakiejkolwiek umiejętności mógł zostać np. członkiem drużyny mierniczej lub grupy oczyszczającej drogi. Takie czynności pełnili żołnierze kiedy nie toczyły się walki. Kiedy zaś trąby dawały sygnał do bitwy, wszyscy legioniści mieli być gotowi na stanowiskach w pełnym uzbrojeniu.

W armii rzymskiej panował także podział na doświadczonych, zaprawionych w bojach weteranów oraz "młodych", którzy starali się jakkolwiek pokazać. Starsi legioniści opowiadali historie i uczyli młodych jak postępować na polu bitwy.

Również funkcje były różne. Weterani jako sprawdzeni żołnierze puszczani byli w najgorszy wir walki, lub tam gdzie mogli przesądzić losy walki. Młodzi zaś stawali jako zwykła linia, która miała unieruchomić przeciwnika. Tym samym możemy powiedzieć, że starzy żołnierze wykonywali zadania specjalne, jak np. legion X Cezara pod Farsalos.

Warto także wspomnieć o pożywieniu, które z pewnością nie jest takie jak sobie wyobrażamy. Głównym pożywieniem legionistów był chleb. Dieta jaką stosowali rzymianie była bardzo uboga w mięso i warzywa, które uważano za nieistotne dodatki. I tutaj właśnie możemy się doszukiwać przyczyn tak małego wzrostu żołnierzy Rzymu w porównaniu z innymi armiami. Mała ilość białka spożywana przez Rzymian przyczyniała się do słabego wzrostu kości, a tym samym małego wzrostu. Z kolei w Galii lub Germanii głównym pożywieniem barbarzyńców było właśnie mięso.

Legioniści nie mogli sobie pozwolić na pomyłki w czasie służby. Każda była bowiem surowo karana. Jeśli wartownik został przyłapany na spaniu w czasie warty, często był albo zabijany, albo poddawany surowej karze. Podobno żołnierze rzymscy opracowali sposób snu na warcie, polegający na oparciu się całym ciałem o stojącą tarczę. Jeżeli zaś żołnierz budujący obóz został zauważony bez gladiusa przy boku, również był skazywany na śmierć.

Karol

Nigdy w wojsku sluzyc niechcialem ale w takim tojuz napewno nie.A podobno ludzie parli do wojska bo duzo sie zarabialo.

Zib_Niemilosierny

chwala , honor kasa ,laski ,ziemia ,lepsze zycie oto co dawalo wojsko

MarcusPl

ja bylem w wojsku i zyje^_^ Smile

JURAND

I ja byłem i żyje Very Happy

Honor był .chwała,satysfakcja z wyszkolenia,laski też tylko kasy nie było Very Happy

Greenskin

ja nie byłem i nie żałuję Razz